مولکولار اپیدمیولوژی پاپیلوماویروس انسانی در ناخنک چشمی

چکیده         زمینه و هدف: ناخنک یک ضایعه خوش خیم  چشمی با شیوع جهانی است که معمولاً روی ملتحمه ایجاد می شود و به تدریج به سمت قرنیه رشد می کند و در نهایت سبب کاهش بینایی می شود. هنوز علت مشخصی برای آن یافت نشده است. با وجود گزارش های متعدد، مبنی بر حضور ویروس پاپیلوما ویروس در بافت ناخنک، هنوز اتفاق نظری در مورد نقش این ویروس در ایجاد ناخنک وجود ندارد، مطالعه حاضر به منظور بررسی حضور پاپیلوما ویروس در بافت ناخنک چشمی انجام شد.         روش بررسی: این مطالعه مورد-شاهدی روی 50 نمونه بافتی بیمارانی که تحت عمل جراحی ناخنک چشمی قرار گرفته بودند و 10 نمونه بافت ملتحمه چشم طبیعی بیمارانی که تحت عمل جراحی چشمی غیر از ناخنک قرار گرفته بودند، انجام شد. وجود ویروس پاپیلوما با استفاده از روش pcr بررسی شد.        یافته ها: در هیچ یک از نمونه ها و گروه کنترل موارد آلودگی به پاپیلوماویروس یافت نشد. هر دو گروه از نظر ژن بتا گلوبولین که برای بررسی کیفیت استخراج dna استفاده شده بود، مثبت بودند.         نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، با توجه به عدم  حضور پاپیلوما ویروس ها در بافت پتریژیوم به نظر می رسد که عوامل دیگری در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.       واژه های کلیدی:  ناخنک چشمی ، پاپیلوما ویروس ،  pcr